Dat schrijven niet een van mijn favoriete bezigheden is dat merk je wel aan de frequentie van mijn blogs. Ik merk dat ik het niet makkelijk vind om een stukje te schrijven. Reageren op een blog of een artikel of even een tweet van 140 karakters maken gaat mij prima af maar vanuit een wit blad letters op papier zetten dat valt mij toch iedere keer weer tegen.
Ondertussen ben ik 10 maanden bezig met het A Year to Live programma. 10 maanden die zo om zijn gegaan. Ik merk dat er nog best wat dingen zijn die ik zou willen doen voordat het 20 november is, maar ja ook in zo’n jaar moet je keuzes maken en prioriteiten stellen.
En ik heb ervoor gekozen om veel bij mezelf naar binnen te gaan en te onderzoeken wat ik nu werkelijk wil. En dat is helemaal niet zo’n makkelijk proces, want om helder te krijgen wat je wilt, betekent ook vaak dat je met je angsten geconfronteerd wordt. Angsten om dingen die vertrouwd zijn en je vaak uit gewoonte doet los te laten. Angsten om anders te zijn/doen dan de omgeving van je verwacht.
Voor de aanvang van mijn A Year to Live heb ik mijn leraar, Nico Tydeman, aangegeven dat het een grote wens van mij is om als Zenmonnik te sterven. Nico vond het een mooi streven dat ik mij gedurende mijn AYTL jaar me erop voor zou bereiden. Dus sinds vorig jaar oktober ben ik mij bezig met de voorbereidingen van mijn monniksordinatie (Shukke Tokudo).
Shukke Tokudo is de inwijdingsceremonie waarbij ik als leekboeddhist monnik word (deze westerse term verschilt van de oosterse term). Tokudo betekent ‘ceremonie’ en Shukke betekent ‘thuisloos’. In de Kanzeon Sangha (de studenten in de lijn van o.a. Nico) wordt ‘thuisloos’ geïnterpreteerd als het verlaten van een comfortabele plaats wat wij ‘thuis’ of ‘het zelf’ noemen en ons inzetten voor iets dat groter is dan wijzelf. In deze ceremonie, beloof ik mijn leven volledig te verbinden en committeren aan de ‘lineage’ die van Shakyamuni Boeddha via alle leraren, loopt naar de levende belichaming van de ‘lineage’, Niko Sensei, mijn leraar. Om Shukke Tokudo te ontvangen heb ik een koromo
(mantel) en een set oryoki schalen 
gekocht en ben ik het afgelopen jaar bezig geweest met het maken van een eigen kesa 
(monnikskleed).
En zoals het natuurlijk hoort bij een monnikswijding, het maken van de kesa is monnikenwerk. Een proces waarin je je regelmatig afvraagt waarom je dit pad bewandelt want het is niet altijd een makkelijk pad. Maar ik heb de kesa af en ik ben blij dat het maken mij niet van mijn pad heeft afgebracht.
14 oktober a.s. is het zover en vindt de ceremonie plaats. Voor de ceremonie laat ik mijn haar er af halen 
, het symbool van loslaten (zeker voor een vrouw). Tijdens de ceremonie zal Nico het laatste plukje van mijn haar afscheren. Mijn haar gaat naar de Stichting Haarwensen, die pruiken maakt voor kinderen die door medische behandeling of ziekte kaal zijn.
14 oktober komt dichterbij en het wordt steeds spannender ook al weet ik dat het zo het pad is dat ik moet bewandelen dat wil niet zeggen dat het makkelijk is.
Wow Peet, wat is de tijd gevlogen sinds we even bij zaten te kletsen in S2M – 6 maanden nu of 3,? ik weet het niet. Hier is ook veel gebeurt.
Heel mooi en fijn om je voortgang te lezen en even mee te kijken in je monnikkenwerk.
Liefs en groet,
Carolien Geurtsen
Petra, ik ben zo trots op je!
Petra, echt diep respect heb ik voor je. Ik vind het geweldig wat je allemaal doet. Good luck!
sluit ne helemaal bij marcelle aan kan het nirt beter verwoorden grotz jur stigter
En toch weet je zo’n leeg blad altijd weer treffend te vullen . Mooi dat je ons laat delen in je doelen en verwachtingen, het geeft oook stof om over na te denken , te discuseren zelfs. Eigenlijk verwacht ik nu ook niets anders , iedere keer dat ik je spreek heb je weer iets nieuws waar ik inmiddels niet meer van schrik maar even van ga rechtopzitten en nadenk.
Dank je wel !
Hoi Petra,
Ik vind het knap van je dat je voor dromen durft te gaan.
Dat je keuzes durft te maken, die oncomfortabel lijken, en het later wellicht niet zullen blijken te zijn. Dat je een onbetreden pad durft te bewandelen.
Jouw eigen pad dus.
Het is beter in het leven keuzes te durven maken, en soms een verkeerde…. dan dat je nooit een keuze durft te maken.
Geluk wens ik je, en ik ben benieuwd naar je kale bolleke. Groet, John
metta, lots of metta
liefs, @liekezwerft
Respect Petra!
Hoi Petra
een gedenkwaardige stap en een diepe, boeiende keuze
heb je al een naam voor jezelf of krijg je die
14-10 staat in mijn agenda, ik zal een kaars voor je branden die dag
geniet en we treffen elkaar
Karel
Hi Karel, mijn naam heb ik gekregen bij het toevlucht nemen tot het Boeddhisme (Jukai-ceremonie). Mijn boeddhistische naam is Shinshi wat betekent standvastig voornemen / standvastige geest
helder verwoord leuk om te lezen spannend om getuige te zijn heel fijn om je aytl maatje te zijn
lekkerveelliefs d
Wow 14 oktober dat schiet op.
Knap dat je doorzet ook al valt het niet altijd mee.
Jij doet wat maar weinig mensen durven; je leven drastisch omgooien.
Je boeddhistische naam Shinshi past goed bij je en het is trouwens ook een mooi klinkende naam (ook wel prettig toch?)
En binnenkort is er iemand heel blij met jouw haar. Mooi!
Heel veel respect en zoals @Liekezwerft al zei: héél veel metta.
Een moeilijke, maar misschien juist daardoor wel extra mooie stap die je ongetwijfeld heel veel gaat brengen.
Blijf het een raar idee vinden je straks zonder haar te zien. Heel moedig van je. Ik zou het niet kunnen. Mijn haar is heilig. <3
Wow, Petra,
Wat een mooi stuk weer. En wat is de tijd snel gegaan, ongelooflijk bijna. Ik zie ons nog zo in gesprek de week voor het programma startte.
Wat heb je de afgelopen tijd veel meegemaakt. Mooi ook dat je het zo open met ons hebt gedeeld. Velen ook weer aan het denken en bezinnen gezet (denk ik zo).
Ik wens je vast een hele mooie ceremonie op 14 oktober. In gedachten ben ik er bij.
liefs Gabrie
Hoi Petra,
Het schrijven van een stukje gaat je super af!
Wat een ervaring zeg om monnik te gaan worden. Ik heb een keer een ceremonie mee mogen maken voor een jongen bij mij in de klas. Dat vond ik toen heel mooi en indrukwekkend.
Nu sta jij over niet al te lange tijd op die plek en mag je alle rituelen ondergaan en uitvoeren.
Ik wens je heel veel succes en moois tijdens de voorbereidingen en natuurlijk erna!
Het was geen ceremonie om monnik te worden die ik mocht bijwonen,
Maar de ceremonie van een jongetje wat man werd. Dat is een groot verschil.
Alle handelingen die werden verricht, de sfeer en de fijne mensen er om heen hebben veel indruk gemaakt. Was erg mooi in veel opzichten.
Hallo Petra,
Wat heb ik veel respect voor jou!!
Via John heb ik al veel over jou gehoord en vooral waar je mee bezig bent.
Heb jij nu dadelijk ook 2 verjaardagen?
Petra, ik wens jou heel veel moois, liefde en een geweldige 14 Oktober toe.
Hi Petra, Gisteren hadden wij onze eerste kennismaking. Over business spiritualiteit en opleidingen voor business spiritualiteit. Het stroomde, onze ontmoeting. Of je nu monnik bent of niet, met haar of zonder haar, met huis of zonder huis. Op welk pad we ook voortgaan, zal het voort stromen. Je wordt monnik. Het is precies zoals het is. Je bent het eigenlijk al. Het ligt al in je ogen, in je bewustzijn. Het is fijn om mensen zoals jij te ontmoeten.
Hoi Pe, wat heftig om te lezen. Moeilijk om jou zonder je prachtige haren voor te stellen.
Volgens mij is er veel gebeurd sinds de laatste keer dat wij elkaar hebben gesproken. Ik wens je alle geluk de 14e oktober en zal zeker aan je denken die dag.
veel liefs Ingrid
Hoi Petra,
Wat is de tijd gevlogen en wat een keuzes heb je gemaakt. Bewondering, stof tot nadenken en zeker een aansporing tot het maken van keuzes voor mijzelf.
Ik wens je een prachtige inwijding toe,
Warme groet, Regina
Hi Petra,
Heb enorm veel respect voor je. Eigenlijk is het zo simpel: doen wat je hart je ingeeft… Maar dat is het lang niet altijd. En zeker niet als jouw hart je toevallig ingeeft om je haar eraf te scheren 😉 Heel veel succes en sterkte en veel plezier.
Moniek
Lieve Petra
Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden
Je bent een vat vol tegenstrijdigheden. En dat bedoel ik positief want doelgerichtheid is niet het hoogste goed, veel eerder is dat: geen doel hebben.
Ik zal 14 oktober aan je denken, en daarna ook want je verlegt vast nog wel een paar stenen
Joop
Hoi Petra,
Via je te koop staande bijzonder mooie huis zag ik hoe geïnspireerd je bent.
Ik bewonder je durf en je goede intenties.
Ik wens je het beste!
Groet Bart
Ook al lijkt het dat ik je van de zijlijn volg..niets is minder waar…! Je bent een bijzondere vrouw, die een bijzonder pad ingeslagen is. Vanaf de plaats waar ik sta kijk ik naar je en leef ik (soms in stilte) mee met je moedige beslissingen, je ups en downs, je doorgaan met dát, wat voor jou zo belangrijk is…:-)
Ik wens je alle liefde die je nodig hebt. Mijn liefde heb je, ik hoop dat je dat weet…!
En af en toe in Beieren verblijven kan heel leuk zijn 😉
Ik denk aan je, zaterdag de 15e oktober en duim voor je dat de verkoop van je huis snel plaatsvindt..
Standvastig besluit! 😉
RESPECT!
In mijn hart.
Met alles d’rop en d’ran.
En zonder.
Veel respect dat je jouw weg gaat.
Ik volg je al een tijdje op internet en het is zelfs op deze afstand zo mooi om te zien hoe jij afgelopen jaar zo veranderd en verdiept bent. Die monnik ben jij al lang van binnen. Morgen wordt letterlijk het laatste buitenlaagje er van af gehaald.
Wanneer ik je ooit eens zal ontmoeten zal ik je dan gemakkelijk kunnen herkennen 🙂
Zelf ben ik ook begonnen aan mijn rakusu. Ik kan me voorstellen hoeveel uren/ dagen je aan die kesa gewerkt hebt.
Morgen is dus D-Day. Beleef deze dag alsof het jou eerste en laatste dag is.
_/\_ Gassho Koen
Een mooie belangrijke dag voor jou dus vandaag, 14 oktober 2011 ! Intens! Veel innerlijke groei wens ik je toe. In liefde, Ilse
mooie reis Peet!
Las je geeft alle bezittingen weg, het boeddhistische pad te gaan volgen, zij/hij die rijk is voor deze is het makkelijk weg te geven, met veel geld op de rekening is het niet werkelijk een grote stap..dat word het pas als er werkelijk geen weg meer terug is..
Beste Petra,
Via Lucy Lamers zijn wij geattendeerd op deze hele bijzondere gebeurtenis. Wat fijn dat u uw eigen haar heeft geschonken aan Stichting Haarwensen. Wij vinden dit een hele bijzondere manier van een ander helpen. Zeker gezien uw motivatie. We hopen dat je met een fijn gevoel kan terug kijken op deze bijzondere ceremonie. Wij hebben de foto’s gezien en zien daar een intens genietend iemand.
Wij hopen dat deze manier van leven u veel liefde en kracht zal geven!
Met vriendelijke groet,
Patricia Burggraaf, Stichting Haarwensen