Maandag 26 november jl. mocht ik mijn levensverhaal vertellen bij Inspiration Monday in Rotterdam. Een mooi initiatief met inspirerende sprekers.
Op de site van Inspiration Monday vind je de filmpjes naar de sprekers.
Wil je direct naar mijn filmpje dan kan dat hier.
Hai Petra,
ik was aanwezig bij Inspiration Monday en vond je verhaal interessant, waarvoor dank. Wat me raakte was dat er een disbalans leek tussen hetgeen je uitdraagt (emotioneel en spiritueel) en de lichamelijke problemen die je ervaart (fysiek). Het is alsof je lichaam je niet kan/wil volgen.
Dit verschijnsel is mij niet vreemd in de zin dat radicale “zijns”-veranderingen ook een fysieke reset/bewustzijnsverandering verlangen, welke ik heb ervaren in mijn inmiddels jarenlange zoektocht. Ik denk dan ook dat je veel baat zou kunnen hebben bij een therapie, Body Stress Release geheten, die in Rotterdam alleen gegeven word door Robert Molenaar (www.bodystress-realease.n). Deze methodiek is relatief jong (25-jaar) en brengt het lichaam terug naar zijn originele, stressloze staat van zijn dmv zachte pulsjes op het spierskelet (stress uit zich door het vastzetten van spieren, met name naast de ruggegraat, waardoor zenuwbanen en hierdoor organen en houding, maar met name het herstel van het lichaam beïnvloed worden.)
Beroepsgroep-site Body Stress Release: http://www.bodystressrelease.nl
Succes met je pad!
Warme groet, Ludo.
Hi Ludo,
Dank voor je reactie. Grappig dat je mijn “lichamelijke problemen” ziet als een disbalans. Zo heb ik er nog nooit naar gekeken. Ik vind mijzelf juist een zondagskind. Ik heb al knie problemen sinds mijn 12e en ik wist dat een nieuwe knie er op termijn in zat. Ik ben juist heel blij dat het nu is gekomen en niet op een moment dat ik bijvoorbeeld in het buitenland verblijf. Ik zie het dus als een cadeautje van mijn lichaam dat het zo “meewerkt” met mijn spirituele pad.
En ik zeg altijd: ‘alles wat op mijn pad komt is goed, dat wil niet zeggen dat alles leuk is’. En juist mijn knie en mijn revalidatie hebben mij geleerd om hulp van anderen te aanvaarden. Een enorme barrière die ik heb moeten doorbreken, maar ik heb het door mijn revalidatie wel gedaan en er ook heel veel van geleerd. Ik durf hierdoor nu hulp te aanvaarden. Ik zie het dus echt als een geschenk op mijn pad. Voor mij persoonlijk geldt dat dingen niet voor niets op mijn pad komen, en ik zelf probeer ze aan te gaan in plaats van uit de weg te gaan. Maar dat is echt een persoonlijk pad, ik kan mij voorstellen dat dat voor anderen anders is.
Dank je wel voor je reactie, groetjes Petra
Hallo Petra,
Wat leuk en inspirerend om jouw verhaal eens wat uitgebreider te horen.
Ik had via Twitter vernomen wat je ongeveer van plan was en begrijp nu ook de reden.
Heel veel geluk!
Groet, Jeroen